zaten en bastan ne oldugunu bellı etmıs keske ilerisini getırmeseydın. neysekı dönüşü olmayan hatalar yapmamıssın bnce uut haytına bak ailenle mutluluğuna bak cnm..

2 aylık evliyim eşimin ailesiyle birlikte oturuyorum her yönden anlaşıyoruz ama eşim tek cocuk o yüzden annesı babası nereye ısterse oraya gidiyo bir yere gezmeye gittiğimizzde özgür olamıyoruz bu yüzden bn cok surat asıyorum eşim hak verıyo ama bişey yapmıyo. nolack böyle?

cok haklısın sakın bırlıkte oturma para ısteyen ınsan hersye karısır

Sevgili kardeşim;bu durumda eşin çok önemli.eğer o iyise,anlaşabiliyorsanız inanın aileler bir yere kadar yapabiliyo.dediğim gibi eş çok önemli!eğer aklı başında,karakter olarak güçlü,iyiyi kötüyü ayırabilen biriyse,anlaşabiliyorsanız hiç bişeycikler olmaz,bugünler iyisiyle kötüsüyle gelir geçer.Eşyalarınıda yenilersin ilerde,bugünleri bile unutursun inan.siz mutlu olmaya bakın ve sabredin kardeşim.Sabrın sonu selamettir.Allah yuva kuranlara yardım eder..

aynı olay aynı şeyler benimde başımdan geçti inan bana ailem bile bana sırt döndü ama inatla kendi başıma mahkemeye gittim ve kurtuldum ondan. şuan evlenemiyorum çünkü herkes aynı sanıyorum iş ciddiye binince vazgeçiyorum. daha dün söz kesildi ve benim içimde yine aynı kuşkular geziyo sanırım buda olmayacak insanlara güvenemiyorum.

merhaba,sanırım nişanlılık döneminde herkes benzer sınavlardan geçiyor arkadaşlar, ben geçtiğimiz yaz nişanlımla tanıştım, birbirimizi her anlamıyla tamamladığımız için çok düşünmeden evlenme teklifini kabul ettim. bu süre zarfında ailesi ile pek görüşme fırsatım olmadı. nişanlıma her sorduğumda ailesinin yapı itibari ile soğuk olduğu pek kimseyi aramadıklarını söyledi.sonuçta benim ailem gelinlerini kendi kızları gibi gördüğü için nişanlılık dönemlerinde sürekli arayıp hal hatır sorarlardı ama maalesef nişanlımın ailesi beni hiç aramadı. özellikle annesiyle bir kere karşılıklı oturup sohbet edemedik. önceden bu durumu çok yadırgadıysamda sonradan aramamalarına alıştım.ve nişanlımın hatrına onları bu şekilde kabullendim. ancak beni aramamalarının sebebinin ailesinin soğuk olması değil kapalı olması ve kapalı bir gelin istemeleri olduğunu maalesef nişanımızdan bir gün sonra öğrendim. nişanlım o zamana kadar bana bir şey söylememişti,ben ailesinin kapalı olduğu biliyordum, ileride açık olmamın sorun olup olmayacağını sorduğumda nişanlım hiç bir problemin olmayacağını olsa bile herzaman tercihinin benden yana olacağını söylemişti.nişanlımın ailesi nişanımızdan bir gün önce benim tatilde ki açık resimlerimi görmüşler, nişanlıma baskı yapmışlar istemiyoruz diye, tabi nişanlım dinlememiş zorla getirmiş ailesini bize.(benim haberim yok, olsa nişanın yapılmasına asla müsade etmezdim, seviyorum ama bu kadar gurursuz değilim, yol yakınken dönerdim bu karardan )neyse nişan oldu aradan yaklaşık dört ay geçti veeeee bu zamana kadar kayınvademin bir kere bile sesini duymadım. arada kayınpederimi arayıp hal hatır soruyorum büyüğümdür diye ama dilinin ucuyla konuşup kapatıyor, kayınvalidemi telefona ne zaman istesem ya evde olmuyo, ya uyuyor oluyor. kız kardeşini aıyorum, sürekli kapanmazsan ailem düğününe gelmez, babam eve bile almaz gibi cümleler kullanıyor,artık onu da aramıyorum, benden iki yaş küçük ama gençliğine veriyorum :)

beş ay sonra evleneceğiz ailemde bu durumdan pek memnun değil ama ben daha fazla gerilmeyim diye bir şey söylemiyorlar, ama bu durum geleceğimiz ile ilgili çok kaygılandırıyor beni,nişanlımın bana karşı davranışları çok iyi, beni kırmaktan sürekli kaçınıyor ama ne zaman tartışsak, tartışma ayrılmak mı istiyorsun a kadar gidiyor, çünkü ailesinin yaklaşımı yüzünden ikimizinde pskolojisi bozuldu. düğünümüze yakın bir zaman kalmasına rağmen hiç bir işleme başlayamadık daha.. ne yapacağımı bilemiyorum, maalesef. sabretmekten başşa elimden bir şey gelmiyor :(

Açık kapalı olmanız kadar karşı tarafın çeşitli korkuları olabilir. Bu konuda onları ikna edebilirseniz ki bu uzun bir süreç demek, eminim ki sizi sahipleneceklerdir. Evlilikler sadece başörtüsünden ibaret değildir. Fakat hiç olmassa kapalı tesellisi arayanlar da olabiliyor. Açık ama maşaallah cok iyiymiş dedirtebilmekte var.. bu da ancak evlendikten sonraki olacak süreçtir

merhaba ben nişanlımla 2010 yılında tanıştım 1 yıl sonra nişanlandım biraz zor oldu babamın haberi yoktu konuştuğumdan babam şart koştu 2 yıl nişanlı kalacaklar durumum yok diye şuan düğüne 8 ay kaldı ama o kadar değişti ki daha çok cimri olmaya başladı bu arada ben işsiz kaldım teksilde çalışmak istiyorum ama izin vermiyo bu yüzden çok tartışıyoruz birbirimizi seviyoruz ama bazen onu tanıyamıyorum benim çalışmam lazım ama beni anlamıyor ayrılmak istemiyoruz ne yapmam gerekiyo acil bi yardım..................!!!!!!!!!!!!!!!!!!

bak güzelim nişanlını sevıosan kapan ama yok ben kapanamam böyle kendımı seviorum diosan saygı duyarım çünkü içinden gelmedikden sonra kapanmanın anlamıyok bu sorun ılerde senin yuvanı bozar o yuzden ya bitir yada onun aılesıne ayak uydur unutmakı sadecenişanlınla degıl ailesıylede evlenıosunn ben hata yaptım çok mutsuzm ben kaplıyım eşimin aılesı açık kayın validem sürekli açıl demesıne ragmen umursamıorum ama zor ınan cok zor cevap vermek mucadele etmek

Merhaba

Merhaba, ben erkek arkadasimla 5 senedir tanisiyorum. bi kac hafta önce babamla tanistirdim ailece geldiler bize, simdi bütün ailem bi sonraki adimi bekliyor nezaman istemeye gelecekler diye sorup duruoyorlar ama ben bilmiyorum istiyormuyum diye emin degilim, cünkü bastan beri hep sorunlu bi iliskiydi, devamli ayrilmayi düsündüm, ilk basta asik degildim orda takili kaldim, sonradan iyi anlasdik, cok güzel sohbet ettik kafamiz uyuyor, akilli mantikli bi insan beni cok seviyor ve hep gönlümü yapmaya calisiyor, bana bukadar deger vermesi herzaman yanimda olmasi, hosuma gidiyor. ama yillarca hep gizli tuttum onu, ne aileme ne arkadaslarima tanistirdim, yani hayatima sokamadim, tipi beyendigim gibi degil ondan asik olmadim, kilolu ve bi türlü kilo vermedi bende takinti haline getirdim bunu, kabul etmiorum bi türlü, onun disinda gicik huylari var bazen, cok fazla konusuyor, kimin yaninda ne dedigini bilmiyor, ben daha sessiz sakinim hoslanmiyorum baskalarinin yaninda sürekli beni ortaya koyup benimle münakasa etmesinden, onunla yanlizken cok iyi anlasioruz ama baskalari yanimizda oldumu rahat degilim iyi hissetmiorum kendimi onunla, sanki ben oldugum gibi olamiyorum, bu yüzdende kilosuna taktim, ya tipini ya huyunu biseyini beyenmem lazim sadece mantikla, bununla aile kurulur diye evlilik yapmakta istemiorum, bi yandanda neden olmasin diyorum yasimda geldi artik 27 yasindayim, evlenip aile kurmak istiyorum, cok kararsizim, lütfen bana bi fikir verin, mantikmi, askmi??

27 değil 17 yaşında olsan derhal bitir derdim. ama 27 sindesin bu süreçten sonra daha iyisini bulabilmen cok daha zor oldugunu unutma. tercih senin

aileler arasındaki ve sizin o aıle ile iliskileriniz de sorun varsa evlenince dahada buyuyecektır.huzurun olmadıgı yerde mutluluk olmaz aile bir butundur.sıkıntısını hep cekersin mutlu olmak istiyorsan hic durma ayrıl derim.

Zor evet biliyorum, ama yanlis bi evlilik yapip ömür boyu mutsuz olmaktan korkuyorum, ben mutsuz oldummu onuda mutlu edemiyorum, bunu onada yapmaya hakimda yok diye düsünüyorum, her ayrilik bi yeni baslangictir, belki onu oldugu gibi kabul eden mutlu edebilen birini bulur, mutlu olmasini cok istiyorum, cünkü cok iyi biri aslinda ama biz uyusmuyoruz heralde... tsk ederim yorumun icin

Başından beri nasılsan öyle olmaslısın.. Benimde nişanlımda herzaman kapalı bir kızla evlenmeyi düşünüyordu fakat ben açığım beni böyle sevdi ve bir kere kapan demedi senin içinde yoksa ben seni kapatsamda bir işe yaramaz dedi ve ailesinide susturdu.. Annesiyle aram suan cok iyi açık olmam onlar için sorundu fakat benim ve nişanlımın davranışları sayesinde bu sorun olmaktan çıkıp pozitif bir şekil aldı.. Evlenceksende sadece nişanlınla evlen ailesiyle değil gerekiyorsa da görüşmezsin olur biter.. Ailesine seni ezdirmesin hiç bir zaman önemli olan bu.. :)