Kadın | Konular | Kitaplık | İletişim
Umut ışığı yasamimizdan hic eksik olmamali
Dört tane mum usul usul yaniyordu...
Ortalik o kadar sessizdiki,
mumlarin konusmalarini duyabiliyordunuz. ..
Birinci mum dediki:
'Ben BARIS'im.!
Ama kimse benim yanmama yardimci olmuyor.
Sanirim yakinda sonecegim.'
Alevi hizla azaldi ve sonunda tamamen sondu.
Ikinci mum:
'Ben VEFA'yim.!
Ne yazikki artik vazgecilmez degilim.
Onun icin,bundan sonra yanip durmamin bir anlami kalmadi.'
Sozlerini tamamladiginda
esen hafif bir ruzgar onu tamamen sondurdu...
Sirasi geldiginde ucuncu mum, huzunlu bir sesle dediki:
'Ben SEVGI'yim!
Yanacak gucum kalmadi.
Insanlar beni unuttu,degerimi anlamiyorlar.
En yakinlarini sevmeyi bile unuttular.'
Vefa'da daha fazla beklemeden sonup gitti...
Ansizin..!
Odaya bir cocuk girdi ve uc mumunda yanmadigini gordu.
'Neden yanmiyorsunuz?
Sizin sonsuza kadar yanmaniz gerekmiyor muydu? ' dedi.
Ve ardindan aglamaya basladi...
O zaman dorduncu mum konusmaya basladi:
'Korkma, ben yandigim surece
oteki mumlarida yeniden yakabiliriz,
ben UMUT'um! '
Cocuk parlayan gozleriyle UMUT mumunu aldi
ve oteki mumlari birer birer yakti...
UMUT isigi yasamimizdan hic eksik olmamali...
...Ki hepimiz onunla birlikte
VEFA'yi, BARIS'i ve SEVGI'yi yasatabilelim. .....