Kadın | Konular | Kitaplık | İletişim
Evlilik nasıl tüketilir?
Bir yazida okudum diye hatirliyorum “Eskiden, evlendigimizde her sey elimizin altinda olmazdi. Evin ihtiyaçlari zaman içerisinde alinir, böylelikle her alinan yeni esyayla beraber evde bir sevinç olurdu. Bu sevinç ise insanlari birbirine daha çok baglar, muhabbeti ziyadelestirirdi. Ama simdi durum öyle degil ne yazik ki! Gelin ve damat yeni evlerinin kapisini açinca içeride igneden iplige her seyi hazir buluyorlar. Ekmek kizartma makinesinden, bulasik makinesine kadar her seyleri var. Fakat bu hazira konma bundan sonrasi için tehlikeli. Her türlü lükse sahip, birbirine daha yeni yeni alismaya çalisan ve ayni evde yasamaya mecbur iki yabanci insan, evlerinde olan seylerin tüketimi bittikten sonra belli bir tatminsizlik içine giriyorlar. Bu da evlilikte istenmeyen sonuçlari dogurabiliyor.”
Belki yüzde yüz doğruyu yansitmasa da genel açidan bakarsak gerçeklik payi var bu yarginin. Insan, peygamberimizin(sav) hadis-i serifinde de belirtildigi gibi “Bir vadi dolusu altini olsa ikinci vadiyi isteyecek” yapidadir. Bu tabiatini geregince düzeltememis insanlar yukarida anlatilan bir tehlikeye düsebilir.
A’dan Z’ye ne varsa içinde olan bir evde insanlari belki iki tehlike bekliyor. Birincisi yukarida deginildigi gibi maddi doyumun sonrasindaki manevi huzursuzluk bunun akabinde de geçimsizlik olabilir. Ikinci tehlike ise tüketmeye devam etme hastaligi… Öyle ki insan artik lazim olan olmayan, ucuz ya da pahali her seyi aliýor ki dizginleyemedigi alisveris istegini tatmin etsin.
Halbuki maziye bakarsak insanlar maasindan az çok bir seyler biriktirir, ek is yapar, evin hanimi dantel..vs örer ve satar böylelikle evin geçimini kit kanaat sagladiklari gibi yeni birkaç esya almaya da imkanlari olurdu. Ortak bir amaç vardi yani yasamlarinda. Bu ortak amaç sonuçlandigi zaman da ortak sevince, mutluluga dönüsürdü. Evin bir ihtiyaci giderildikten sonra da bu defa öteki ihtiyaç ortak amaç olur o doðrultuda yine dayanisma içine girilirdi.
Yine bir söz hatirlıyorum “Ask birbirine bakmak degil beraber ayni yöne bakmaktir” Iste isin püf noktasi bu olsa gerek… Ortak bir amaci olan insanlar mi daha birbirine baglidir yoksa bir amaca yönelik olmayan insan toplulugu mu? Bu bakis açisiyla evliliklerin neden eskiden daha uzun sürerken simdilerde genel itibariyle çabuk sona erdigini anlayabiliyoruz.
Buna tüketim çaginda yapiyor olmamizin da büyük etkisi var elbet. Insanlar üretmekten ziyade tüketmeye daha çok meyilli. Ama üretim-tüketim dengesizliði nasil ki koskoca ülkelerin dengesini bozar, bütçesinde açik olusturur ve de toplumun hak et-i ruhiyesini degistirir; bunun gibi ayni çati altinda yasamaya çalisan iki insanin bazi gelgitler yasamasi gayet dogal degil mi?
Tüketecek bir seyleri kalmayan insanlar bir müddet sonra karsilarindaki insani, sonra evliliklerini, en sonunda da kendilerini tüketiyorlar. Ama hayat sadece tüketmeye yönelik degil ki! En basiti fotosentez örnegidir. Bir yandan oksijen tüketimi olurken bir yönden degisik yollarla oksijen üretimi yapiliyor ki Dünyamiz dengede kalsin.
Hayat dengedir… Dengenin tutturulmamasi kisiyi, toplumu, devleti, evreni..vs. bozar, dagitiyor. Hayatlarindaki dengeyi kaybedenler dengesizlik girdabinda maalesef saga sola çarpar dururlar. Rabbimizin bizi üretime ziyadesiyle katkisi olan, tükettigini de rizasi dogrultusunda kullanan ve evliligin paylasimciligini kavrayanlardan eylemesi duasiyla...